Яшчэ адзiн год праляцеу непрыкметна;
Пралiуся як лiвень на дахi дамоу,
И зноу паланезам кружыцца нясметная
Колькасць кляновых листоу..
И зноу ажыдаю я першага снегу,
Маi успамiны пад сэрцам храню.
Стамлёны жыцця майго хуткага бегам,
Аб перапынку дажджы я малю
Цябе я крычу, ты мяне не пачуеш.
Нас развялi кiламетры дарог,
У сонечным светлым краi ты зiмуешь..
Дажджом плачу я што цябе не сбярог.